Eén op de twintig mannen is een
verkrachter: Mijn probleem met The Girl With The Dragon Tattoo
(trigger warning/content warning:
bespreking van verkrachting)
(dit is wederom
een meer persoonlijke essay. Ik moet waarschuwen dat deze niet zo
goed uitgedacht is als de vorige, aangezien ik zelf ook nog steeds
onbeslist ben over deze film en zijn weergave van verkrachting. Deze
essay is meer een stream-of-consciousness van mijn gedachten over
deze kwestie)
Veel is geschreven
over de explosieve heldin van The Girl With The Dragon Tattoo, en
Stieg Larsson's Millenium trilogie in het algemeen. Mensen lijken het
niet eens te kunnen worden over of Larsson een feministisch werk
heeft geschreven, of dat het een werk is wat veel aspecten van
uitgesproken misogynie in zich heeft met het fetisheren van het
karakter van Lisbeth.
Eén veelbesproken
aspect van de film is hoe veel misbruik van vrouwen erin voorkomt. Zo
wordt in één van de scenes de hoofdpersone anaal verkracht. Vier
maanden na het zien van de film ben ik nog steeds ambigue over deze
scene, en de weergave van vrouwen in deze film in het algemeen. Wat
een onprettige ervaring is – als feministe die kritisch is over
media kan ik meestal uiteenzetten waarom iets me wel of niet stoort,
en wat mijn uiteindelijke oordeel is. Maar The Girl With The
Dragon Tattoo blijft aan me
knagen.
Lees
verder na de cut...
